Lotte Bos, fysiotherapeut bij Laan 7, is gespecialiseerd in neurologische aandoeningen. Dagelijks werkt zij samen met patiënten aan een duidelijk doel: alledaagse handelingen met minder beperkingen en meer plezier uitvoeren. Een openhartig gesprek over de rol van fysiotherapie en neurorevalidatie bij het verbeteren van de kwaliteit van leven.
Wat is precies het verschil tussen fysiotherapie en neurorevalidatie? Lotte: ‘Neurorevalidatie is een specialisme binnen de medische fysiotherapie. Deze vorm van therapie richt zich heel specifiek op mensen met problemen van het centrale zenuwstelsel, de hersenen en het ruggenmerg.’ Ze is opgeleid als fysiotherapeut en is gespecialiseerd in neurorevalidatie op het gebied van medische fysiotherapie voor CVA (beroerte), Parkinson en MS patiënten.
Daarnaast is Lotte bewegingswetenschapper en lid van het Parkinson Netwerk, het ParkinsonNet. Al deze kennis en ervaring bundelt zij om het maximale uit haar therapie te halen. Noodzakelijk, want deze vorm van fysiotherapie is complex - mede door de verschillende disciplines die zich rondom de patiënt scharen. Bovendien richt de therapie zich op uiteenlopende hulpvragen. Waar de één met meer gemak of minder pijn wil lopen, wil de ander de fijne motoriek aanpakken voor het uitvoeren van ‘simpele’ handelingen zoals het strikken van veters of het dichtmaken van knoopjes.
Waar de behandeling voor iedereen individueel wordt samengesteld lijkt de aanpak veel op elkaar. Lotte: ‘Iedere patiënt, of hij of zij nu Parkinson heeft of onlangs een herseninfarct heeft gehad, ontvang ik met een uitgebreide intake. Deze intake duurt langer dan de standaard intake. Ik vraag ook altijd om een partner of familielid mee te nemen, want revalideren doe je in mijn opinie niet alleen. Om die reden betrekken we een eventuele partner zoveel mogelijk.’ Ook het trainen doe je bij Laan 7 niet alleen. Zo begeleidt Lotte enkele ‘Parkinson groepen’, die zij het eerste half uur gezamenlijk traint en waarmee zij daarna individueel aan de slag gaat. Op deze pagina lees je meer over fysiotherapie bij Parkinson. ‘Door lotgenoten samen te laten bewegen kunnen zij elkaar motiveren. Maar dat is geen verplichting hoor, we zien voldoende patiënten - zeker hen die gevoelig zijn voor prikkels – die bij voorkeur in alle rust alleen aan de slag gaan.’
Tijdens de intake brengt Lotte alles in kaart; wat de patiënt voorheen deed, wat hij of zij nu kan en weer wil kunnen. Zij screent hoe de patiënt zich beweegt en welke beperkingen op welk moment een natuurlijke beweging verhinderen. Lotte zet daarna alles op een rijtje en op basis van de intake bepaalt zij samen met de patiënt- en eventueel samen met een neuroloog of andere betrokken disciplines - een behandelplan. ‘We oefenen kracht, lenigheid, loopvaardigheid en de balans en doen hiervoor gerichte oefeningen. Iedere drie maanden meten we de resultaten en stellen we deze bij.’
Het is volgens Lotte belangrijk dat mensen zo snel mogelijk na hun diagnose aan de slag gaan. ‘Zeker bij een CVA kunnen we in de eerste maanden veel bereiken. Ook bij Parkinson is het zaak zo snel mogelijk te starten, omdat inactiviteit op de loer ligt. Al met al kunnen we concluderen dat als je bij een neurologische aandoening actief en gericht traint, je minder snel achteruitgaat. Ik zie hier in de praktijk dagelijks het effect op de fysieke gezondheid. Deze positieve veranderingen hebben een gunstig effect op de kwaliteit van leven.
Er wordt Lotte regelmatig de vraag gesteld of reguliere fysiotherapie niet voldoende is. ‘Neurologische patiënten kennen vaak naast lichamelijke, ook cognitieve beperkingen, zoals verlies in ruimtelijk inzicht en moeite met het kunnen concentreren. Je kunt hen niet zomaar laten beginnen met reguliere fysiotherapie. Deze patiënten hebben meer en andere begeleiding nodig. Ook wil je voldoen aan de wensen van het individu. De één is gevoeliger geworden voor prikkels en de ander kent een verlies van de armfunctie, daar moet je als praktijk vakkundig op inspelen.’
Het is belangrijk voor patiënten om vertrouwen te krijgen. Ze hebben ingeleverd op het vlak van evenwicht, kracht en conditie; er dient een nieuwe balans gevonden te worden. Bovendien werken ze aan een doel dat zij voorheen niet voor mogelijk hadden kunnen houden: het kunnen blijven uitvoeren of beter uitvoeren van dagelijkse activiteiten. ‘Iedereen wil bijvoorbeeld weer of nog heel lang zelfstandig een boodschap kunnen doen en onafhankelijk blijven. Het is belangrijk om goed te luisteren naar ieders hulpvraag. Bovendien blijf ik altijd persoonlijk en eerlijk.
Het leven van veel patiënten aangenaam en dragelijk maken.
Plan een intake